با سلام و خوش آمد گویی به شما عزیز قرآن دوست امیدوارم همراه هم به ترویج این کتاب بزرگ آسمانی کمک کنیم و صاحب این کتاب هم ما را در کارهای زندگیمان کمک کند...
یکى از فضایل مهمّ و عبرت آموز حضرت على (علیه السلام)، بلکه از فضایل اهلبیت عصمت و طهارت (علیهم السلام)، در آیات سوره انسان مطرح شده است. هیجده آیه از سى و یک آیه این سوره، پیرامون این فضیلت بى نظیر سخن مى گوید. بخشى از آیات هیجده گانه فوق، پیرامون اصل ماجرا سخن مى گوید و چهارده آیه دیگر در مورد جزاء و پاداش عمل بزرگ آن خانواده گرانقدر بحث مى کند. شرح این مطالب در مباحث آینده خواهد آمد. کتاب هاى فراوانى شأن نزول آیات مورد بحث را مطرح کرده اند. مرحوم علاّمه امینى در الغدیر شأن نزولى را که خواهیم آورد از ۳۴ کتاب از کتب اهل سنّت(۱)، و مرحوم قاضى نورالله شوشترى از ۳۶ کتاب از کتاب هاى آنان این مطلب را نقل کرده است.(۲) بنابراین شأن نزولى که مى آید در سرحدّ تواتر است. خلاصه شأن نزولى که مورد اتّفاق تمام منابع فوق است به شرح زیر است:
شأن نزول آیه
امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) در سنّ طفولیّت بیمار شدند، پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) براى عیادت فرزندان بیمارش به خانه على و فاطمه (علیهما السلام) آمد، آن حضرت هنگامى که بیمارى نوه هاى عزیزش را مشاهده کرد، خطاب به على (علیه السلام) فرمود: «نذرى کنید، تا خداوند بیمارانتان را شفا دهد!» على (علیه السلام) بلافاصله عرض کرد: «خداوندا ! اگر فرزندانم شفا یابند، سه روز روزه مى گیرم.» .........................................
پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله وسلم) روز بعد امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) را، در حالى که رنجور و ضعیف شده بودند و از شدّت ضعف به خود مى لرزیدند مشاهده کرد و از این وضع ناراحت شد و از سوى دیگر چشم هاى گودرفته فاطمه (علیها السلام) بر ناراحتى و حزن پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) افزود، از على (علیه السلام)پرسید: یا على! چرا بچّه ها این قدر ضعیف و رنجور شده اند؟ چرا رنگ دخترم فاطمه پریده است؟ حضرت على (علیه السلام)جریان را براى آن حضرت بازگو کرد، در این هنگام جبرئیل نازل شد و آیات سوره انسان را بر رسول اکرم (ص) نازل کرد. ...................................................................