آثار اطاعت از خداوند...

اطاعت یعنی فرمانبرداری، و مطیع یعنی فرمانبردار. بنابراین، در هر اطاعتی باید کسی فرمان بدهد و کس دیگری فرمانبرداری کند.
خداوند متعال به عنوان آفریدگار و مالک همه نظام هستی، تنها موجودی است که اطاعتش بر همه مخلوقات واجب و لازم است.
این حکم درباره هر کس که او تعیین کند نیز صادق است.

خداوند حکیم و عادل و قادر مطلق است، به همین دلیل اگر فرمان به اطاعت بندگان می‌دهد، اطاعت از او حتما در دنیا و آخرت، در زندگی شخصی و اجتماعی، و در ابعاد مادی و معنوی، برای بندگان آثار مثبت فراوانی به همراه دارد.
در قرآن کریم آیات متعددی پیرامون فواید اطاعت از خداوند وجود دارد. در سوره نساء آیه13 چنین آمده است:«هر کس خدا و رسولش را اطاعت کند خداوند او را در بهشت‌هایی که رودها از زیر درختانش جاری است داخل می‌کند.» و در آیه 69 از همین سوره چنین آمده:«هرکس فرمانبردار خدا و رسول الله باشد همنشین کسانی است که خداوند بر آنها نعمت ارزانی داشته است.» (یعنی پیامبران و صدیقین و شهیدان و صالحان.) در آیات 52 سوره نور و 71 سوره احزاب نیز چنین آمده:«هر کس از خدا و رسولش اطاعت کند اهل سعادت و رستگاری است.»

امام باقر علیه السلام به جابر فرمود:«ای جابر! آیا فقط دم زدن از محبت و دوستی ما کافی است؟
به خدا سوگند شیعه ما کسی است که باتقوا باشد و از خداوند اطاعت کند. و نشانه‌ی چنین کسی فروتنی، امانتداری، راستگویی و تلاوت قرآن است و نیز اینکه با روزه و نماز، خدا را فراوان یاد کند، به پدر و مادر خود نیکی کند، با همسایگان فقیرش مدارا کند، به مستمندان قرض دهد، زبان خویش را تنها در راه خیر و به سود مردمان به کار ببرد و امین خاندان خود باشد.»
آن‌گاه امام فرمود:«ای جابر، به راه‌های مختلف مرو. آیا کافی است بگوییم علی را دوست داریم و ولایتش را پذیرفته‌ایم ولی اهل عمل نباشیم؟ آیا اگر کسی بگوید من دوست رسول خدا هستم ولی به سنتش عمل نکند، این محبت پیامبر به حالش سودی خواهد داشت؟»
آنگاه فرمود:«باتقوا باشید و برای مقاماتی که نزد خداست کار کنید. خداوند با هیچ کس خویشاوندی ندارد. محبوبترین بندگان نزد خداوند، باتقواترین و مطیع‌ترین آنهاست. به خدا سوگند جز با اطاعت از پرورگار نمی‌توان به او تقرب پیدا کرد. ما برات ِ آزادی از دوزخ نداریم. هیچکس بر خدا حجت ندارد. هر که مطیع خدا باشد دوست ما و هر که نافرمانی خدا کند دشمن ماست. دوستی و ولایت ما جز با عمل کردن و خداترسی بدست نمی‌آید.»


منابع:
قرآن کریم، اصول کافی، ج 3/ کتاب ایمان و الکفر/ باب الاطاعت و التقوی، ص 118، ح 3.