ما خود ، رئیس خود را زندانی کرده ایم ؛ ما مثل طایفه و گروهی هستیم که رئیس خود را حبس نموده است و در بلایا خود تصمیم جنگ و یا صلح را اتّخاذ می کند !

خودمان کرده ایم و اجازه نمی دهیم بیاید  قضایا را حل کند با این که می دانیم اگر بیاید می تواند مشکلات را حل کند ولی باز او را مبحوس کرده ایم بنابراین اگر میلیون ها نفر هم با او موافق باشند او مثل شخص وحید و تنهاست که هیچ ناصر و معین و یار و یاوری ندارد زیرا ما در بیداری درست به وظیفه خود عمل نمی کنیم با این حال منتظر هستیم که بیدار شویم و تهجّد به جا آوریم ؛

اگر توفیق شامل حال انسان گردد از خواب بیدار می شود و مشغول تهجّد می گردد ولی اگر توفیق نباشد چنان چه بیدار هم بشود از آن بهره نمی برد .

آیت الله محمد تقی بهجت رحمت الله علیه