_{فرشته تصمیمش را گرفته بود. پیش خدا رفت وگفت: خدایا می خواهم}

 _{زمین را از نزدیک ببینم.اجازه می خواهم ومهلتی کوتاه.دلم بی تاب تجربه}

 _{ای زمینی است.خداوند درخواست فرشته را پذیرفت. فرشته گفت تا باز}

 _{گردم بال هایم را این جا می سپارم این بال ها در زمین چندان به کار من}

_{نمی آید. خداوند بال های فرشته را روی پشته ای از بال های دیگر گذاشت}

 _{وگفت:بال هایت را به امانت نگه می دارم اما بترس که زمین اسیرت نکند}

 _{زیرا که خاک زمبن دامن گیر است.فرشته گفت: باز می گردم حتما باز می}

 _{گردم. این قولی بود فرشتهای به خداوند داد. فرشته به زمین آمد و از دیدن}

 _{آن همه فرشته بی بال تعجب کرد. او هر که را که می دید به یاد می آورد}

_{. زیرا او را قبلا در بهشت دیده بود. اما نمی فهمید چرا این فرشته ها برای}

 _{پس گرفتن بال هایشان به بهشت بر نمی گردند. روز ها گذشت وبا}

 _{گذشت هر روز فرشته چیزی را از یاد برد. وروزی رسید که فرشته دیگر}

 _{چیزی از آن گذشته دور و زیبا به یاد نمی آورد نه بالش را ونه قولش را.}

 _{فرشته فراموش کرد. فرشته در زمین ماند. فرشته هرگز به بهشت باز}

 _نگشت.